Η Μπαρτσελόνα κατέθεσε ποδοσφαιρικό εγωισμό και υπέταξε με εμφατικό τρόπο την Νάπολι (3-1), παίρνοντας την πρόκριση για τους «8» του Champions League.
Δύο πληγωμένα θηρία. Δύο ομάδες με… κατεστραμμένες σεζόν. Δύο ομάδες που έπαιζαν για την ζωή τους. Για τον εγωισμό τους. Για την αξιοπρέπεια τους. Για τα… οικονομικά τους. Σε έναν επαναληπτικό δίχως αύριο.
Μία τέτοια συνθήκη συνήθως φέρνει μία…ματσάρα. Κι έτσι έγινε.
Τι κι αν έπαιζε χωρίς όλο της το κέντρο (Ντε Γιονγκ, Πέδρι, Γκάβι) και με δύο 17χρονους στο αρχικό σχήμα (Κουμπαρσί, Γιαμάλ 16 ετών); Η ομάδα του Τσάβι είχε αγριεμένο βλέμμα, σωστή στόχευση και επικράτησε με 3-1 μιας θαρραλέας Νάπολι, που έπαιξε την μπάλα της, κατέθεσε ότι είχε, μα δεν ήταν αρκετό.
…Το πράγμα φάνηκε από το πρώτο λεπτό. Η πρώτη φάση ήρθε με ραμπόνα του Ραφίνια και άστοχο σουτ του Γιαμάλ, αλλά κάπου εκεί κατάλαβαν αυτό που έρχεται. Από πολύ νωρίς έδωσε και η Νάπολι το στίγμα της. Ο Όσιμεν έδειξε για πρώτη φορά την ταχυδύναμη του, όμως ο Τερ Στέγκεν του αρνήθηκε το 0-1 (4’), σε μία φάση που έδωσε θάρρος στην Νάπολι να πάρει κι άλλα μέτρα στο γήπεδο.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό, όταν παίζεις με την Μπαρτσελόνα που έχει εξαιρετικές μεταβάσεις. Ο εξαιρετικός Ραφίνια έκανε το ρήγμα από αριστερά, έκοψε στο σημείο του πέναλτι και ο Φερμίν Λόπεθ με ιδανικό τελείωμα, άφησε όρθιο τον Μερέτ για το 1-0 (15’).
Πριν καν προλάβουν να συνέλθουν οι Ιταλοί, βρέθηκαν με ένα βουνό να ανέβουν. Πάλι ο Ραφίνια έφυγε στο επιθετικό τρανζίσιον, το διαγώνιο σουτ του Βραζιλιάνου πήγε στο δοκάρι, όμως ο Κανσέλο που ακολούθησε την φάση πήρε το ριμπάουντ και σε κενή εστία έκανε το 2-0 (17’).
Όποιος πίστεψε ότι όλα τελείωσαν εκεί, γελάστηκαν. Η Νάπολι είχε πάει στην Βαρκελώνη για να παίξει μπάλα και αυτό έκανε. Από υπέροχο τρίγωνο σε μικρό χώρο, η μπάλα στρώθηκε στον Ραχμάνι κι εκείνος με τέλειο διαγώνιο συρτό σουτ μείωσε σε 2-1 (30’).
Μάλιστα οι Ιταλοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκη παράτασης, όμως τέσσερα λεπτά αργότερα η κεφαλιά του Ντι Λορέντσο βρήκε σε απόλυτη ετοιμότητα τον Τερ Στέγκεν (34’0 σε ένα φανταστικό πρώτο μέρος που τα είχε όλα.
Βομβαρδισμός και… δικαίωση
Η περσινή Νάπολι θα είχε τύχη να γυρίσει μία τέτοια συνθήκη και να κάνει την απόλυτη ανατροπή. Η φετινή των τριών διαφορετικών προπονητών, της αναστάτωσης και της ανασφάλειας, όχι. Οι Ιταλοί συνέχισαν να παίζουν ψηλά, όμως με εξαίρεση μία προσπάθεια του Κβαρατσχέλια (47’)δεν κατάφεραν να φανούν απειλητικοί.
Κι αν έμεναν ζωντανοί ως το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν χάρη στις αποκρούσεις του Μερέτ, τον οποίο σημάδευαν σε κάθε τελική οι Καταλανοί.
Σε τρεις περιπτώσεις ο Ραφίνια (55’, 67’, 77’) και σε άλλη μία οι Σέρζι Ρομπέρτο (68’) και Γκιντογάν (73’) έπεσαν πάνω στον Ιταλό γκολκίπερ, με τον Τσάβι να χοροπηδάει στον πάγκο από τα νεύρα του, φοβούμενος τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου.
Δεν ήθελε και πολύ. Μία κεφαλιά του Λίντστρεμ πέρασε ελάχιστα άουτ (79′), με τους Ιταλούς να τραβάνε τα μαλλιά τους…
Ωστόσο όλα τελείωσαν λίγο αργότερα. Με ένα μαγικό τρίγωνο, ο Σέρζι Ρομπέρτο έδωσε πάρε – βάλε στον Λεβαντόφσκι, εκείνος σκόραρε σε κενή εστία (83’, 3-1) και το ποτάμι δεν γυρνούσε πια πίσω.
Η τελευταία απόπειρα της Νάπολι σταμάτησε στο δοκάρι σε προσπάθεια του Ολιβέρα (89’) και οι παρτονοπέι αποχαιρέτισαν την Ευρώπη, κάνοντας μία γενναία προσπάθεια, απέναντι σε έναν καλύτερο αντίπαλο.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Τσάβι): Τερ Στέγκεν, Κουντέ, Αραούχο, Κουμπαρσί, Ζοάο Κανσέλο, Κρίστενσεν (60’ Ρομέου), Γκιντογάν, Φερμίν Λόπεθ (60’ Σέρζι Ρομπέρτο), Ραφίνια (81’ Ζοάο Φέλιξ), Γιαμάλ, Λεβαντόφσκι.
ΝΑΠΟΛΙ (Φραντσέσκο Καλτσόνε): Μερέτ, Ντι Λορέντσο, Ραχμάνι, Ζεσούς, Μάριο Ρούι (64’ Ολιβέρα), Λομπότκα, Ανγκισά, Τραορέ (78’ Ρασπαντόρι), Πολιτάνο (64’ Λίντστρεμ), Κβαρατσχέλια (92’ Νγκόνγκε), Οσίμεν.
