Χθες 23-03 παρακολούθησα τη βραδινή παράσταση στο Θέατρο Εμπορικόν «Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου και έμεινα καταγοητευμένος.
Χάρηκα πολύ δε, όταν μετά το πέρας της παράστασης, άκουγα από τους γύρω μου αγνώστους:
-Τί υπέροχος ο Παπασπηλιόπουλος
-Πράγματι υπέροχος
-Ναι ρε συ καταπληκτικός
-Όλα τα λεφτά
Και συμφωνούσα απόλυτα, καθότι τον θαύμασα κι εγώ. Ωραίο πράγμα να σου κινεί τον θαυμασμό κάτι ή κάποιος. Ωραίο αλλά και πάρα πολύ δύσκολο και ιδιαίτερα στα χρόνια μας, στις μέρες μας.
Ωραίος και Θαυμαστός λοιπόν! Πολύ! Σε μία όμορφη παράσταση, με πολύ όμορφους ηθοποιούς.
Ένα κλασικό έργο, σε ένα σύγχρονο ανέβασμα, όπου παίζει με μαεστρία με τις εποχές. Και το πετυχαίνει πάρα πολύ καλά.
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ένας συναρπαστικός Αλσέστ, σαγηνεύει και γράφει ανεξίτηλα στην παράσταση με το μοναδικό παίξιμό του.
Παράλληλα φωτίζει, μέσα από την απλότητα, σε συνδυασμό με τη μεστότητα της έκφρασης της, η Φωτεινή Αθερίδου. Μέσα στη συγκεκριμένη παράσταση είναι ένα ποίημα, χάρη σε αυτή της, την μεγαλειώδη απλότητα σε συνδυασμό με την πηγαία αμεσότητα της.
Με μεγάλη χαρά θα έβλεπα την παράσταση και άλλη και άλλη φορά.
Όλοι ένας-ένας ήταν πολύ όμορφοι σε αυτό που έκαναν!
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές!!!
Κυριάκος Σέκουλας Πασχαλίδης
