Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Ο πολιτικός κόσμος της χώρας ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις εθνικές εκλογές που σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο θα γίνουν από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Όποια κυβέρνηση κερδίσει τις εκλογές θα βρεθεί αντιμέτωπη με δεκάδες κυριολεκτικά προβλήματα, κάποια από τα όποια, δεν ταλαιπωρούν μόνο το λαό μας αλλά και όλη την Ευρώπη. 5 από αυτά δείχνουν πως απαιτούν άμεσες λύσεις αν κρίνει κανείς από τις ανησυχίες των ίδιων των Ελλήνων όπως εκφράζονται σε συζητήσεις στον εργασιακό τους χώρο, σε στέκια αλλά και στο διαδίκτυο. Ας δούμε ποια είναι και αν υπάρχουν επιλογές για την αντιμετώπισή τους.
Πρώτον η ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας που θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενδυνάμωσης των συμμαχιών της Ελλάδας. Οι δύο συμμαχίες που πρέπει να αποκτήσουν στρατηγικό βάθος είναι με τη Γαλλία και με το Ισραήλ. Ειδικά όταν στο Ισραήλ ενδέχεται από το φθινόπωρο να σχηματίσει εκ νέου κυβέρνηση ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο όποιος ήταν και είναι θερμός υποστηρικτής του αντιτουρκικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με τη συνεργασία μάλιστα και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η συνεργασία με το Ισραήλ είναι μονόδρομος γιατί οδηγεί και στη συνεργασία του ελληνικού με το εβραϊκό λόμπυ στις ΗΠΑ, μια συνεργασία που πίεσε στο παρελθόν και κατάφερε να ακυρωθεί η παραγγελία των F-35 στην Τουρκία.
Δεύτερον η ενεργοποίηση όλων των λιγνιτικών μονάδων που είχαν κλείσει προκειμένου να πέσει κάθετα η τιμή του ρεύματος. Κανείς δεν θα μπορέσει να κατηγορήσει την Ελλάδα για τη στροφή αυτή στο λιγνίτη όταν οι κυβερνήσεις της Γερμανίας (στην οποία μάλιστα συμμετέχουν οι Οικολόγοι) και της Ολλανδίας υποχρεώθηκαν να καταφύγουν στον λιγνίτη προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη μεγάλη μείωση της παροχής φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Παράλληλα πρέπει οπωσδήποτε να μειωθεί και ο φόρος καυσίμων όπως για παράδειγμα έγινε στην Κύπρο. Μόνο με την πτώση των τιμών στο ρεύμα και στα καύσιμα θα μπορέσει να μειωθεί ο διαρκώς αυξανόμενος πληθωρισμός.
Τρίτον η θωράκιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να μην φτάνουν στα όρια της υπερκόπωσης σε κάθε νέο κύμα του Covid οι ήρωες υγειονομικοί σε συνδυασμό με σοβαρή αύξηση του αριθμού των ΜΕΘ και την ανάλογη στελέχωσή τους ώστε να σώζονται περισσότερες ζωές. Αυτή η παρέμβαση συνεπάγεται προσλήψεις χιλιάδων υγειονομικών και έχει σοβαρό κόστος όμως το κόστος από ένα αδύναμο σύστημα Υγείας είδαμε επί πανδημίας ότι είναι πολύ μεγαλύτερο (κάθε μήνας lockdown υπολογίστηκε ότι κοστίζει στην οικονομία 3 ΔΙΣ!).
Τέταρτον η ασφάλεια που πρέπει να επιστρέψει στις ζωές των πόλεων μας. Η όποια νέα κυβέρνηση πρέπει να δώσει σκληρές μάχες με τις μαφίες που μετέτρεψαν την Αθήνα σε Μπογκοτά (πρωτεύουσα της Κολομβίας στην οποία δεσπόζει το έγκλημα) τις τελευταίες μέρες. Πρέπει να ενισχύσει την αστυνομία και το έργο της δικαιοσύνης φροντίζοντας για αυστηροποίηση των ποινών σε ότι αφορά το οργανωμένο έγκλημα και για την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης γενικότερα. Δεν γίνεται να θέλουμε σοβαρές επενδύσεις στη χώρα μας όταν οι επιχειρηματίες πέφτουν θύματα απαγωγών και τα μαγαζιά, ακόμη και τα μικρότερα, στενάζουν από την προστασία που ζητούν οι μπράβοι της νύχτας.
Πέμπτον πρέπει να λυθεί το ζήτημα των ακριβών ενοικίων που είναι μάστιγα ειδικά για τη νέα γενιά που δεν μπορεί να βρει στέγη για να σπουδάσει, για να εργαστεί, για να κάνει οικογένεια. Οι επιχειρηματίες ακόμη και του τουρισμού παραπονιούνται για τις πολλές κενές θέσεις εργασίας αλλά πρέπει να καταλάβουν πως χωρίς να λυθεί το πρόβλημα της στέγης δεν θα βρουν το προσωπικό που χρειάζονται. Χτυπούν λοιπόν τα ακριβά νοίκια τόσο τη νέα γενιά όσο και την οικονομία της χώρας. H νέα κυβέρνηση πρέπει να δώσει οικονομικά κίνητρα (φοροαπαλλαγές) σε όσους ιδιοκτήτες αποδείξουν ότι μείωσαν αρκετά τα νοίκια τους αλλά και γενναία αύξηση των επιδοτήσεων στέγης στους νέους.
Tέλος να τολμήσει τη δημιουργία τράπεζας στέγης με την αξιοποίηση ανεκμετάλλευτων κτιρίων ενώ αν χρειαστεί να χτίσει ακόμη και εργατικές κατοικίες με φτηνότατα ενοίκια για τους νέους εργαζομένους.
