Γράφει η Στυλιάνα Λουκά
“Ταρακούνησαν” την κοινωνία οι φρικιαστικές υποθέσεις βιασμού ανηλίκων που βγήκαν στο φως, της δημοσιότητας. Αναφερόμαστε στην υπόθεση βιασμού και εκπόρνευσης του 12χρονου κοριτσιού από τον τέως “ευυπόληπτο” πολίτη Ηλία Μίχο και στην υπόθεση ασέλγειας κατά του 4χρονου αγοριού από τον ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή Δημήτρη Κραβαρίτη αλλά και για πολλές άλλες.
Ο κόσμος αγανακτεί και ζητά δικαιοσύνη.
Η παιδεραστία σαν ορισμός είναι μια διαστροφή της σεξουαλικότητας, κάτι που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Πως διανοείται κάποιος να πράξει κάτι τόσο αποτρόπαιο σε μια αθώα παιδική ψυχή.
Συνάμα είναι κάπως “λυτρωτικό” που τέτοια εγκλήματα δίνονται στη δημοσιότητα και δεν αποκρύβονται στα σκοτεινά συρτάρια ενός γραφείου, με το θύμα να μην βρίσκει την δικαιοσύνη που του αξίζει. Υποθέσεις βιασμών, παιδικής πορνογραφίας και γενικότερα παιδεραστίας δεν πρέπει ποτέ, για κανέναν λόγο να αποσιωπώνται είτε από το κράτος, είτε από την κοινωνία.
Πολλοί αναρωτιούνται, “Γιατί να δίνονται τώρα στη δημοσιότητα;”, -αντί να διερωτόμαστε καλύτερα να επικροτούμε αρχικά τα θύματα να μιλήσουν, στη συνέχεια την Πολιτεία να πράξει και να καταδικάσει με την μέγιστη των ποινών τους δράστες και τέλος να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι “αγκαλιάζοντας” και προστατεύοντας τα στοχοποιημένα θύματα που υπέφεραν από τα διεστραμμένα πάθη των δολοφόνων των ψυχών.
Ας ανοίξουν όλες οι υποθέσεις, ας πέσει ο μανδύας προστασίας από τα πρόσωπα των εγκληματιών, ας μην προστατεύουμε άλλο αυτούς που λάβωσαν ή συνεχίζουν να λαβώνουν τις αθώες ψυχές των παιδιών. Ένα παιδί δεν μπορεί από μόνο του να κουβαλήσει τέτοιο βάρος χρειάζεται εξίσου την στήριξη των γονιών (εφόσον δεν είναι αυτοί οι δράστες) αλλά και των Αρχών, για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Νόμοι που θα έπρεπε να ισχύουν
Αναλογιζόμενοι την σοβαρότητα του θέματος και εν συγκρίσει με όλα τα άλλα εγκλήματα (δολοφονίες, κλοπές κτλ.- χωρίς βέβαια να τα μειώνουμε) πρέπει χωρίς κανένα ενδοιασμό να εφαρμόζεται η ισόβια κάθειρξη- αλλά η όντως ισόβια κάθειρξη και όχι 25 χρόνια φυλακή και με τάχα ένδειξη καλής διαγωγής ή γνωριμιών να αποφυλακίζονται πολύ πιο νωρίς. Οι περισσότεροι αγανακτισμένοι πολίτες-γονείς (με το δίκιο τους βέβαια) επιθυμούν την επαναφορά της θανατικής ποινής, εξαιρετικά για εγκληματίες αυτών των υποθέσεων, πράγμα το οποίο εν τέλει δεν είναι ικανοποιητικό. Τέτοια ανθρωπόμορφα τέρατα πρέπει κάθε μέρα, χρόνο με τον χρόνο μέχρι το τέλος της ζωής τους να πληρώνουν για τις πράξεις τους, να σαπίζουν στη φυλακή και να φροντίζουμε όλοι εμείς να μην ξεχαστεί ποτέ το κακό που προκάλεσαν.
Τι στάση πρέπει να διατηρούν οι γονείς – Πως να προστατεύσουν το παιδί τους
“Ακούω, προσέχω, στηρίζω”
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ένας άνθρωπος ο οποίος πρόκειται να γίνει γονιός ή σκέφτεται να φέρει στον κόσμο ένα παιδί πρέπει πάση θυσίας να είναι κατάλληλος να το φροντίζει, να το αγαπά και να το προστατεύει και φυσικά να μην καταλήξει ο ίδιος να προκαλέσει κακό στο παιδί του. Η στάση που πρέπει να διατηρούν οι γονείς είναι αυτή της επικοινωνίας, της κατανόησης και του “ακούω, προσέχω, στηρίζω”. Σημαντικό να αναφερθεί ότι η διατήρηση των προσωπικών δεδομένων και στοιχείων του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο στη προστασία του. Η υπερβολική έκθεση του στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι συνήθως τα κύρια λάθη που οδηγούν σε αυτό φρικιαστικό αποτέλεσμα. Δεν εκθέτουμε το ανήλικο παιδί μας και δεν το αφήνουμε ανεξέλεγκτο να “σερφάρει” και να συνομιλεί με αγνώστους στο διαδίκτυο, όπως επίσης να γνωρίζουμε όλο τον κύκλο ανθρώπων που συναναστρέφεται. Προσοχή όμως, άλλο το προστατεύω και άλλο “πνίγω” προστατεύω.
