Ας συμφωνήσουμε όλοι λοιπόν πως “μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε”
Γράφει η Στυλιάνα Λουκά
Κύπρος και Ελλάδα σοβαρού και αστείου. Όλα αυτά που τους χωρίζουν, τους ενώνουν, τα κοινά και οι διαφορές. Αλληλοσύγκρουση ή αλληλεγγύη; Αλληλεγγύη βέβαια θεωρείται κάθε χρόνο το 12αρι στη Eurovision αλλά κι αυτό “παίζεται”.
Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα είναι δύο υπέροχες χώρες με ιστορία και πολιτισμό. Από πάντα οι δύο αυτές χώρες είχαν πολλά κοινά, από θρησκεία μέχρι γλώσσα και μάλιστα συναντήθηκαν αρκετές φορές σε σημαντικά πολιτικά δρώμενα,- ναι μοιάζουμε και στη διαφθορά. Βέβαια ναι μεν έχουμε την ίδια γλώσσα, αλλά στη Κύπρο ως γνωστόν έχουν την Κυπριακή διάλεκτο, πράγμα που τους εξυπηρετεί αφάνταστα καθώς μπορούν να μιλάνε μπροστά στους Έλληνες χωρίς αυτοί να καταλαβαίνουν γρι. Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι οι Κύπριοι απολαμβάνουν να βλέπουν τους Έλληνες με μια μόνιμη απορία στο πρόσωπο τους προσπαθώντας να καταλάβουν τι λένε.
Ένα σημαντικό ποσοστό Κυπρίων θεωρούν την Ελλάδα σαν “μάνα”, ότι το νησί είναι η μακρινή “προέκταση” της Ελλάδας. Άλλοι πάλι λόγω της προδοσίας της Χούντας των Αθηνών στις 15 Ιουλίου 1974, υπό τον Ιωαννίδη που ανέτρεψε τον Μακάριο,- που ήθελε ένωση με την Ελλάδα, οδήγησε τη Κύπρο σε πραξικόπημα. Η Ελλάδα διατηρούσε μία στάση ακινησίας που θεωρήθηκε προδοσία. Αναλογιζόμενοι το εν λόγω συμβάν, ένα σημαντικό ποσοστό Κυπρίων είναι κάθετοι πως η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο κράτος που δεν το ενώνει τίποτα με την Ελλάδα σαν χώρα, πέρα από κοινή θρησκεία και γλώσσα. Αλλά αυτές είναι οι διάφορες απόψεις που ακούγονται χρόνια και χρόνια.
Τώρα απολαύστε λίγο απέραντο μπλε από Κύπρο και Ελλάδα
Οι απόψεις πολλές, μα η ουσία μία. Η Κύπρος με την Ελλάδα μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό.
Αναφορικά με την ζωή στη Κύπρο, το βιοτικό επίπεδο είναι ελαφρώς σε καλύτερη κατάσταση από αυτό της Ελλάδας. Μη σας ξεγελούν όμως οι “υψηλοί” μισθοί. Η αύξηση των τιμών και συγκεκριμένα των καυσίμων και ηλεκτρικού ρεύματος έχει “γονατίσει” πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Για να έχει κάποιος μία “οργανωμένη” και “εύκολη” ζωή στη Κύπρο θα πρέπει ανεπιφύλακτα να έχει στην κατοχή του ένα μεταφορικό μέσο, μία μόνιμη κατοικία,- μιας και οι τιμές των ενοικίων σε πολλές περιοχές, αν όχι σε όλες είναι εξευτελιστικά υψηλές και ένα “ασφαλές” ποσό στην άκρη για ώρα ανάγκης,- που δεν μπορείς να έχεις τέλος πάντων γιατί στο τέλος του μήνα δεν μένει σάλιο που λένε και στην Ελλάδα.
Η ζωή στη Κύπρο διαφέρει κατά πολύ με αυτή της Ελλάδας και συγκεκριμένα της Αθήνας. Τα νυχτερινά κέντρα στη Κύπρο το αργότερο μέχρι τις 3 τα ξημερώματα κλείνουν,- γι’ αυτό όταν επισκέπτονται την Ελλάδα οι Κύπριοι ξετρελλένονται. Για να προμηθευτείς υλικά πρώτης ανάγκης χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, βέβαια άμα σε πιάσει λιγούρα το βράδυ δεν έχεις και πολλές επιλογές μιας και όλα είναι κλειστά, κάνεις ένα τσαγάκι και πας για ύπνο. Τα δημόσια μέσα μεταφοράς δεν είναι τόσο δημοφιλή όσο της Ελλάδας. Σπάνια θα συναντήσεις Κύπριο σε δημόσιο μέσο μεταφοράς, μιας και όλοι έχουν στη κατοχή τους ένα τουλάχιστον μεταφορικό μέσο και στη τελική σιγά μην καταδεχτούν να μπουν σε λεωφορείο, όλοι μαθημένοι με το αμάξι τους είναι.
Η Ελλάδα είναι αλλιώτικη και ειδικά οι μεγάλες πόλεις. Υπάρχουν αμέτρητες επιλογές νυχτερινής διασκέδασης που παραμένουν σε λειτουργία μέχρι τις πρωινές ώρες,- πράγμα που εκμεταλλεύονται οι Κύπριοι μέχρι αηδίας, μεγάλη γκάμα δημόσιων μεταφορικών μέσων και κυρίως μετρό, ηλεκτρικός και τρένα, -τα οποία δεν υπάρχουν στη Κύπρο ούτε για δείγμα και δεν χρειάζονται κιόλας γιατί είναι μια σταλιά τόπος.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλά και γενικότερα η ακρίβεια έχει επηρεάσει εξίσου και τις δύο χώρες, παρόλα αυτά στην Ελλάδα σημειώθηκε μεγάλη αύξηση τιμών σε τρόφιμα και καύσιμα,- σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό εν συγκρίσει με την Κύπρο. Άρα ηθικό δίδαγμα οριακά “πεινάνε” και οι δύο χώρες.
Μύθοι και αλήθειες
Ένας μύθος που εξοργίζει τους Κύπριους στην Ελλάδα είναι ότι οι Έλληνες τους θεωρούν πλούσιους. Αν είσαι Κύπριος και έχεις επισκεφτεί έστω και μία φορά την Ελλάδα είμαι πεπεισμένη ότι άκουσες τουλάχιστον μία φορά το “εσείς οι Κύπριοι έχετε λεφτά”. Όσες φορές κι αν οι Κύπριοι προσπάθησαν να εξηγήσουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει απλά τα λόγια τους “έπεσαν” στο κενό αφήνοντας τους φανερά εκνευρισμένους. Στο τέλος όμως εφαρμόζουν τη μέθοδο “κρύψε να περάσουμε” δηλαδή σιωπούν και απλά περιμένουν να αλλάξει το θέμα συζήτησης χωρίς να το αναλύουν άλλο γιατί συνήθως αυτοί που τους λένε ότι έχουν λεφτά είναι ταξιτζήδες που ήταν ΕΛΔΥΚ και με ΕΛΔΥΚ άκρη δεν βγάζεις.
Η αλήθεια σ’ αυτό βρίσκεται σε αυτό που προανέφερα,- υψηλότεροι μισθοί, περισσότερα καταναλωτικά έξοδα, επί της ουσίας αν υπολογίσει κανείς τα έξοδα ενός μέσου νοικοκυριού στη Κύπρο θα αντιληφθεί ότι 1.000 με 1.500 ευρώ μισθό τον μήνα, όχι απλά δεν καλύπτονται οι ανάγκες του μήνα, αλλά μένουν και υποχρεώσεις πίσω.
Η μάστιγα της λέξης “Καλαμαράς”
Αν είσαι Έλληνας και επισκέφτηκες τη Κύπρο έστω και μία φορά ή συναναστράφηκες με Κύπριο, σίγουρα τουλάχιστον μία φορά σε αποκάλεσε “καλαμαρά”. Οι Έλληνες τις περισσότερες φορές εκλαμβάνουν αυτό τον χαρακτηρισμό ως κάτι προσβλητικό, ως μία κοροϊδευτική ή ρατσιστική λέξη και ίσως φταίει και η όλο γέλιο έκφραση του Κύπριου ονομάζοντας τον έτσι, μα η αλήθεια είναι μακράν αντίθετη. Η λέξη “καλαμαράς” προέρχεται από το αρχαίο “καλαμάριον” που ήταν εργαλείο γραφής στα αρχαία χρόνια και αντιπροσωπεύει την ευφυΐα και τη φιλοσοφία. Οι Κύπριοι με την έλευση των Ελλήνων φιλοσόφων και “γραμματικών” στη Κύπρο πολλά χρόνια πριν, συνέδεσαν το “καλαμάριον” με τις γνώσεις των Ελλήνων και ενθουσιάστηκαν με τις ικανότητες και με τον τρόπο γραφής τους,- μιας και τότε επικρατούσε αναλφαβητισμός στη Κύπρο και ξεκίνησαν να αποκαλούν τους Έλληνες “καλαμαράδες” ως κολακεία για τις γνώσεις τους. Άρα επί της ουσίας όταν ένας Κύπριος σε αποκαλεί “καλαμαρά” δεν σε προσβάλει αλλά σε επαινεί.
Ήθη και Έθιμα σε Κύπρο και Ελλάδα
Τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Κύπρου είναι πανομοιότυπα με αυτά της Ελλάδας. Ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου υφίσταται και στις δύο χώρες με μόνη διαφορά στην Ελλάδα ότι κάποια νοικοκυριά στολίζουν καράβι. Το ελληνικό έθιμο για στολισμό καραβιού συμβολίζει την νέα πλεύση του ανθρώπου στη ζωή. Σταθερή αξία και στις δύο χώρες είναι η βασιλόπιτα, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και άλλα πολλά χριστουγεννιάτικα εδέσματα που είναι ακριβώς οι ίδιες συνταγές που Κύπριοι και Έλληνες χωρίς καμία εξαίρεση περιμένουν πως και πως να καταβροχθίσουν.
Γενικά στη Κύπρο επικρατεί από πάντα το Ελληνικό στοιχείο μιας και χορεύουν τους ίδιους παραδοσιακούς χορούς, έχουν τις ίδιες εθνικές εορτές με μόνη διαφορά τον “χορό της κούζας” στη Κύπρο που επί της ουσίας είναι ένας χορός βασισμένος στη προσέγγιση ενός νεαρού Κύπριου σε μία όμορφη Κυπριοπούλα που αναπαριστά τη διαδικασία του “πεσίματος” αλά Κυπριακά.
Στη Κύπρο επίσης γιορτάζονται δύο επιπλέον Εθνικές Εορτές, αυτή της 1ης Απριλίου του 1955 που γιορτάζουν τον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων και αυτή της Ανεξαρτησίας της Κύπρου που ορίστηκε να εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου. Το μεγαλύτερο μας κοινό βέβαια είναι ο Εθνικός Ύμνος που σε Κύπρο και Ελλάδα είναι κατά γράμμα ο ίδιος.
Οι δύο χώρες παρόλες τις διαφορές που τις χωρίζουν, θα έλεγα πως μοιάζουν να έχουν τη σχέση δύο αδελφών, τη μία καυγάδες, την άλλη αγκαλιές. Ας συμφωνήσουμε όλοι λοιπόν πως μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε για να κλείσει αυτό το θέμα.
