Γράφει η Στυλιάνα Λουκά
Τρόμο προκαλεί η ευκολία αγοράς τοξικών υγρών στην ελεύθερη και μαύρη αγορά
Άκρως επικίνδυνες χημικές ουσίες βρίσκονται στην ελεύθερη αγορά και δεν μπορούν να καταργηθούν λόγω καθαριστικής ιδιότητας, συντήρησης μηχανημάτων, πισίνων και για εργαστηριακές χρήσεις
Με αφορμή τις επιθέσεις του 36χρονου στη Κρήτη, αλλά και την υπόθεση επίθεσης της Ιωάννας Παλιοσπύρου, δίνουμε απαντήσεις στα πολυάριθμα ερωτήματα που πλανώνται γύρω από την ευκολία προμήθευσης των καυστικών υγρών.
Όσον αφορά την 38χρονη που επιτέθηκε με καυστικό υγρό στον σύζυγο της, δήλωσε ότι το αγόρασε από το διαδίκτυο, μόνο και μόνο για προστασία σε περίπτωση που της επιτεθεί κάποιος. Συγκεκριμένα ανέφερε, «Ήξερα ότι είναι ένα ήπιο υγρό, που σε καίει. Δεν είναι βιτριόλι καταρχάς, είναι ένα οξύ το οποίο προμηθεύτηκα νόμιμα». Η αδελφή του θύματος επιβεβαιώνει ότι όντως το καυστικό υγρό δεν ήταν βιτριόλι , αλλά μείγμα καθαριστικού για πισίνες αναμειγμένο με άλλα τρία υγρά που χρησιμοποιούνται σε νοικοκυριά.
Η φερόμενη δράστης, δεν δυσκολεύτηκε να προμηθευτεί το εν λόγω καυστικό υγρό, λόγω κοινής χρήσης του από επαγγελματίες καθαρισμού πισίνας, αλλά και γενικά αγορές πολιτών που διαθέτουν πισίνα στην ιδιοκτησία τους. Ο συνδυασμός βέβαια με άλλες τρεις χημικές ουσίες, προκάλεσαν εγκαύματα δεύτερου βαθμού στον 36χρονο και το μεγαλύτερο από αυτά στην περιοχή του ματιού το οποίο προσπαθούν με “νύχια και με δόντια” οι γιατροί να σώσουν.
Περί αυτής της υπόθεσης σχολιάζει η Ιωάννα Παλιοσπύρου, όντας θύμα παρόμοιας κατάστασης με μόνη διαφορά το χημικό στοιχείο της επίθεσης. Συγκεκριμένα αναφέρει, «Κάθε φορά που συμβαίνει ένα τέτοιο περιστατικό, που ακούω ότι ξανά και ξανά έχει συμβεί, για μένα είναι το ίδιο σοκαριστικό. Με πιάνει η ίδια ταχυκαρδία και επειδή ξέρω και γνωρίζω πολύ καλά τον πόνο που βιώνει το θύμα, πάντα αυτό με αναστατώνει και με συνθλίβει πραγματικά. Αυτή είναι η λέξη».
Ιωάννα Παλιοσπύρου
Γυρίζοντας πίσω στην ημέρα επίθεσης με καυστικό υγρό, της Ιωάννας Παλιοσπύρου από την μαυροφορεμένη γυναίκα.
Στις 20 Μάϊου 2020, ξημέρωσε η μέρα καταλύτης στη ζωή της Ιωάννας Παλιοσπύρου. Μια μέρα που αρχικά φαινόταν σαν όλες τις άλλες, -τελικά σημάδεψε ανεπανόρθωτα το κορμί και τις μνήμες της τότε 34χρονης. Συγκεκριμένα, μία γυναίκα ντυμένη στα μαύρα και φορώντας χειρουργική μάσκα προστασίας για να κρύψει το πρόσωπο της, “έστησε” καρτέρι στην άτυχη Ιωάννα στα σκαλιά που ενώνουν το ισόγειο με το υπόγειο της πολυκατοικίας. Μόλις η μαυροφορεμένη γυναίκα αντιλήφθηκε την Ιωάννα, πετάχτηκε μπροστά της, ρίχνοντας της το καυστικό υγρό στο πρόσωπο και στο άνω μέρος του σώματος της και τράπηκε σε φυγή.
Η ίδια η δράστης, με την παρέλευση των μηνών δήλωσε πως δεν είχε σκοπό να την σκοτώσει, παρόλα αυτά ο εισαγγελικός λειτουργός αναλογιζόμενος την ποσότητα που έριξε στην Ιωάννα ανέφερε πως “Ήθελε να την σκοτώσει”. Η Έφη Κακαράντζουλα, η δράστης της υπόθεσης, -αν και προσπαθούσε να αποφύγει την απολογία της για την επίθεση με το βιτριόλι, εν τέλει δηλώνει ότι την προμηθεύτηκε από άνδρα πακιστανικής καταγωγής από το Κέντρο της Αθήνας. Συνάντησε αυτόν τον άνδρα, του παρήγγειλε το καυστικό υγρό και έδωσαν ραντεβού τρεις μέρες μετά και της το παρέδωσε. Μερικές από τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που δήλωσε ήταν: “Όταν πήρα το υγρό το μετάγγισα σε ένα μεταλλικό ποτήρι, όχι 1 λίτρο γιατί θα χρειαζόμουν τεράστιο δοχείο και θα το έβλεπε η Ιωάννα. Ήταν 300 με 500 ml με καπάκι μπλε ήταν”.
«Μετά από κάποια εκπομπή που είδα στην τηλεόραση για επίθεση με βιτριόλι ως μέσο εκδίκησης μεταξύ γυναικών μου καρφώθηκε η ιδέα. Δεν σκέφτηκα ότι θα πεθάνει. Από τα ακούσματα που είχα δεν προτεινόταν σαν φονικό όπλο, μόνο ως μέσο εκδίκησης. Δεν σκέφτηκα ότι μπορεί να καταπιεί. Δεν είμαι δολοφόνος. Ήμουν υπάκουη στους νόμους και είχα ήρεμη ζωή», δήλωσε η Έφη.
Γιατί μετά από τόσα περιστατικά είναι τόσο εύκολο να προμηθευτεί κάποιος καυστικές ουσίες;
Επί της ουσίας δεν είναι καθόλου δύσκολο. Υπάρχουν χημικές ουσίες στην ελεύθερη αγορά οι οποίες είναι άκρως τοξικές που όμως δεν μπορούν να καταργηθούν λόγω καθαριστικής ιδιότητας, συντήρησης μηχανημάτων, πισίνων και για εργαστηριακές χρήσεις. Ουσίες τις οποίες με μία απλή επίσκεψη σε ένα κατάστημα ή παραγγελίας από το διαδίκτυο, μπορούν να βρεθούν στα χέρια του οποιουδήποτε , χωρίς κανένα κώλυμα. Από τη μία θα μπορούσαν οι προμηθευτές να ζητήσουν γραπτή απόδειξη για τον λόγο που θέλει κάποιος να αγοράσει αυτές τις ουσίες, από την άλλη όμως οι πιο συνήθεις ουσίες που χρησιμοποιούν για επιθέσεις είναι αυτές που πωλούνται σε μεγάλες ποσότητες εδώ και πολλά χρόνια σε βιομηχανίες και νοικοκυριά.
Όσον αφορά τη μαύρη αγορά, ήταν, είναι και θα είναι η εύκολη λύση. Σε παλαιότερα χρόνια, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1950, σημειώθηκαν στην Ελλάδα οι πρώτες επιθέσεις με καυστικό υγρό. Το καταστροφικό υγρό της εκδίκησης, όπως χαρακτηρίζεται, είχε μεγάλη πέραση μέχρι και τις αρχές του αιώνα, μετά ήταν σπάνιες οι επιθέσεις στην Ελλάδα, όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε έξαρση. Η μαύρη αγορά βοήθησε αρκετά σε αυτό. Για να μην κινήσουν υποψίες οι δράστες επισκέπτονται “κακές” περιοχές της Ελλάδας και προμηθεύονται το οξύ με μεγάλη ευκολία και χωρίς να αφήνουν στοιχεία.
Κατά πόσο όμως αυτό μπορεί να ελεγχθεί; Πως μπορεί το κράτος να “σπάσει” αυτές τις αγορές;
Η αύξηση της αστυνόμευσης σε κακόφημα σοκάκια ίσως να καταφέρει να μειώσει αυτή την μάστιγα, όμως και πάλι δυστυχώς δεν θα μπορέσει να την εξαλείψει. Ο εξοργισμένος άνθρωπος, θολωμένος απ’ το μίσος και τη ζήλεια πάντα θα βρίσκει ένα τρόπο να ξεγελά τις αρχές και να προκαλεί κακό.
