Η ροή ρωσικού αερίου βρίσκεται στο 40% της δυναμικότητας των αγωγών και τα χειρότερα έπονται, καθώς τον Ιούλιο ο Nord Stream κλείνει για συντήρηση, χωρίς να μπορεί κανείς να προδικάσει τι θα συμβεί από εκεί και πέρα. Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και παρά το ότι η ροή αερίου μέσω του Turk Stream επανήλθε κανονικά από τις 27 του μήνα μετά τις προγραμματισμένες τεχνικές εργασίες, γνωρίζει ότι στο ενδεχόμενο ενεργειακού πολέμου Ρωσίας- Ευρώπης, δεν θα μείνουμε ανεπηρέαστοι.
Πριν φτάσουμε, πάντως, στο “μαύρο” σενάριο της διακοπής παροχής ρωσικού αερίου, η κυβέρνηση και φυσικά τα νοικοκυριά, έχουν κάθε λόγο να πονοκεφαλιάζουν, καθώς αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι με τους αγωγούς έχει προκαλέσει νέο ράλι της τιμής του φυσικού αερίου στα επίπεδα των 140 ευρώ. Πρόκειται για μια αύξηση περίπου 59% μέσα στον τελευταίο μήνα και οι συνέπειες αποτυπώνονται και στη χονδρική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Ενδεικτικό είναι ότι μέσα σε μόλις μια εβδομάδα, η χονδρική τιμή αυξήθηκε από τα 257 ευρώ στα 349 ευρώ ανά MWh, καθώς το φυσικό αέριο συμμετέχει κατά τουλάχιστον 45% στο ενεργειακό μίγμα.
Τα στοιχεία δείχνουν, όμως, ότι η μάχη κατά της ακρίβειας θα εξακολουθήσει να μαίνεται σε δύο μέτωπα. Πέρα από το πεδίο της Ενέργειας, η εικόνα από το πεδίο των βασικών ειδών διατροφής δεν επιτρέπει την αισιοδοξία ότι οι ανατιμητικές πιέσεις θα αμβλυνθούν σύντομα.
Η παρατεταμένη σύγκρουση στην Ουκρανία απειλεί το βασικό σενάριο αποκλιμάκωσης των τιμών το επόμενο έτος, παράλληλα με το ράλι στις τιμές της ενέργειας, των λιπασμάτων, του αυξημένου κόστους παραγωγής, ενώ οι τιμές-ρεκόρ των αγροτικών προϊόντων, από τη μια μεριά, τροφοδοτούν τον πληθωρισμό και από την άλλη περιορίζουν τη ζήτηση. Επιπλέον, η συνέχιση του La-Ninia στις κεντρικές και νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, αναμένεται να πλήξει περαιτέρω τις καλλιέργειες στις εν λόγω περιοχές.
Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων τον τελευταίο μήνα σημείωσαν μικρή ή μεγαλύτερη πτώση. Ωστόσο, η μεγάλη εικόνα είναι ότι παραμένουν σχεδόν διπλάσιες από πέρσι και κινούνται στα υψηλά της τελευταίας 10ετίας. Ειδικά όσον αφορά στο σιτάρι, οι παγκόσμιες προοπτικές το 2022/23, δείχνουν χαμηλότερες προμήθειες και κατανάλωση, οριακά χαμηλότερο εμπόριο, καθώς και ελαφρώς χαμηλότερα αποθέματα. Πιο συγκεκριμένα, η παραγωγή προβλέπεται να μειωθεί κατά 1,4 εκατ. τόνους σε 773,4 εκατ. τόνους, προερχόμενη από μειώσεις σε Ε.Ε. (Γαλλία και Ισπανία, λόγω του καύσωνα) και σε Ινδία, ενώ αναμένεται ενισχυμένη για Ρωσία, ΗΠΑ και Η.Β.
