Στην Ολλανδία, ο πετρελαϊκός κλάδος σημείωσε τον Μάρτιο τη μεγαλύτερη χρήση αερίου σε εβδομαδιαία βάση φέτος. Αντίστοιχα, στη Γαλλία και την Ισπανία τα στοιχεία έδειξαν αύξηση της ζήτησης από τα διυλιστήρια τον Φεβρουάριο σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Η ταχύτητα που θα αυξηθεί η βιομηχανική χρήση αερίου έχει μεγάλη σημασία για την προετοιμασία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αντιμετωπίσει τον επόμενο χειμώνα χωρίς τις ροές από τη Ρωσία μέσω αγωγών.
Σύμφωνα με τη σουηδική τράπεζα SEB, η ανάκαμψη της ζήτησης μπορεί να εκτινάξει τις τιμές ξανά πάνω από τα 100 ευρώ ανά μεγαβατώρα από περίπου 40 ευρώ σήμερα και να μειώσει τα αποθέματα. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο όμιλος της Vitol που είναι από τους μεγαλύτερους traders αερίου στον κόσμο.
Η τιμή για τα συμβόλαια παράδοσης τον Απρίλιο στην ευρωπαϊκή αγορά (TTF) διαμορφώθηκε σήμερα στις 11.10 στα 42,8 ευρώ ανά μεγαβατώρα, μειωμένη 0,8% σε σε σχέση με το χθεσινό κλείσιμο.
«Ορισμένες βιομηχανίες στράφηκαν πέρυσι από το αέριο στο πετρέλαιο. Φέτος, αντιδρούν και στρέφονται ξανά στο αέριο, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόσθετη ζήτηση», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της TotalEnergies, Patrick Pouyanne.
Οι βιομηχανίες πετροχημικών είναι επίσης ένας κλάδος που μπορεί εύκολα να επιστρέψει στη χρήση φυσικού αερίου για την παραγωγή ενέργειας, ενώ άλλοι κλάδοι έντασης ενέργειας θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο καθώς η μειωμένη χρήση αερίου ήταν αποτέλεσμα της απόφασης να μειώσουν την παραγωγή τους, σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία Energy Aspects.
Στο απόγειο της ενεργειακής κρίσης, οι ισπανικές βιομηχανίες μείωσαν την κατανάλωση αερίου κατά 40% τον Σεπτέμβριο σε ετήσια βάση.
Για το σύνολο της Ευρώπης, η βιομηχανική χρήση μειώθηκε περίπου 20% πέρυσι, συμβάλλοντας κατά το ήμισυ στη συνολική πτώση της ζήτησης, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (ΙΕΑ). Για φέτος, ο ΙΕΑ αναμένει αύξηση της ζήτησης κατά περίπου 10%.
Παρά τη βουτιά κατά 90% από τα ακραία επίπεδα των 340 ευρώ ανά μεγαβατώρα τον περασμένο Αύγουστο, οι τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν υψηλότερες από τον ιστορικό μέσο όρο τους.
Αυτό σημαίνει ότι κάποια ζήτηση μπορεί να έχει χαθεί για πάντα καθώς οι βιομηχανίες μετέφεραν τμήματα της παραγωγικής δραστηριότητάς τους σε άλλα μέρη του κόσμου που έχουν χαμηλότερο ενεργειακό κόστος.
imerisia
