Ο κύριος Alec Monopoly κατά κόσμο Άλεκ Άντον επέστρεψε στην αγαπημένη του Μύκονο και έδωσε την δίκη του εικαστική ματιά σε τοίχο του Nammos Village, ζωγραφίζοντας την αγαπημένη φιγούρα του αγαπημένου παιχνιδιού.
Κατά την διάρκεια του σόου του δεκάδες άτομα απαθανάτιζαν με τα κινητά τους τηλέφωνα την performance του διάσημου καλλιτέχνη, έργα του οποίου έχουν αγοράσει μεταξύ άλλων η Μάιλι Σάιρους, ο Εντριεν Μπρόντι και ο σχεδιαστής Φίλιπ Πλέιν.
«Λατρεύω αυτό το νησί», είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που μου λέει.
«Το πρωί μόλις ξυπνήσω κάνω τζόκινγκ και παίρνω ενέργεια. Μου αρέσει η εικόνα με τα λευκά σπιτάκια και τις εκκλησίες. Επειτα κάνω βόλτες και ζωγραφίζω. Η πιο στενή επαφή μου με τη Μύκονο ξεκίνησε όταν με προσκάλεσε το “Nammos” και πέρασα εδώ ένα καλοκαίρι. Οι άνθρωποι αγάπησαν αυτό που κάνω και έτσι ήρθα πιο κοντά με τον τόπο».
Η ιστορία του
«Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη, από μητέρα καλλιτέχνη που με μύησε στην τέχνη. Εκείνη είναι η δασκάλα και ο μέντοράς μου. Μου έμαθε, για παράδειγμα, πώς να χρησιμοποιώ τα χρώματα. Σε ηλικία 12 ετών μού μπήκε η ιδέα των graffities και άρχισα να ζωγραφίζω τους δρόμους της Νέας Υόρκης. Αυτό είναι το πάθος μου. Πάθος και εξάρτηση». Ρωτώ τι του αρέσει σ’ αυτό που κάνει. «Η αδρεναλίνη. Οταν ζωγραφίζω η αδρεναλίνη χτυπά κόκκινο. Με εξιτάρει επίσης η αίσθηση ότι βάζω χρώμα σε γκρίζους, μουντούς τοίχους. Τα graffities εκφράζουν τη νοοτροπία, την τεχνοτροπία και το πνεύμα της εποχής. Υπό αυτό το πρίσμα είναι κάτι που χρειάζονται οι πόλεις».
Παρά τη διεθνή επιτυχία του, παραμένει απλός άνθρωπος. Ντύνεται casual, σκεπάζει τα βαμμένα ξανθά μαλλιά του με ένα κασκέτο που φοράει συνήθως στραβά, είναι επικοινωνιακός, χαμογελαστός και διαχυτικός. «Μπορώ να πω ότι κατάφερα να αγγίξω όνειρα που ούτε καν είχα κατά το ξεκίνημά μου. Οταν ζωγράφιζα στους δρόμους ούτε που φανταζόμουν ότι κάποτε τα έργα μου θα πωλούνταν ακριβά στις διάσημες γκαλερί του κόσμου. Η τέχνη είναι χρηματιστήριο. Οταν το κοινό σε θέλει, οι τιμές προσαρμόζονται ανάλογα. Δόξα τω Θεώ η δουλειά μου βρήκε ανταπόκριση!», αναφέρει.
«Moυ αρέσουν τα πάντα εδώ. Η χώρα, οι άνθρωποι, το φαγητό. Τα λευκά σπιτάκια και το κοντράστ με το μπλε της θάλασσας. Τρελαίνομαι για γύρο με πίτα, για βόλτες στα σοκάκια αλλά και το πώς με πλησιάζει ο κόσμος για να μου πιάσει κουβέντα. Εχω αποκτήσει πολλούς φίλους εδώ. Ενας από τους πιο στενούς είναι ο επιχειρηματίας Βασίλης Μιχαήλ. Και αγαπώ τη Σούλα Λιάκου, την ιδιοκτήτρια του “Cavo Tagoo”, την οποία θεωρώ πλέον οικογένειά μου. Στη Μύκονο ανακάλυψα τον παράδεισό μου. Ονειρεύομαι να αποκτήσω κάποτε το δικό μου σπίτι στο νησί».
