Κανένα “νομικό όπλο” δεν υπάρχει στα χέρια των δανειοληπτών μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τα κόκκινα δάνεια. Αυτό ξεκαθάρισε ο εκπρόσωπος του Νέου ΙΝΚΑ και δικηγόρος του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Γεωργιάδης σε συνέντευξη του στη Valuenews.gr και τη δημοσιογράφο Γεωργία Ζιαγάκη.
Το νέο νομοσχέδιο θέτει συγκεκριμένες προϋποθέσεις και δεδομένα για να ενταχθεί ένας δανειολήπτης στην ευάλωτη κοινωνική ομάδα, με αποτέλεσμα να προχωρά η διαδικασία του πλειστηριασμού και να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του.
Σύμφωνα με τον κο Γεωργιάδη, μόνο το 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν υποβληθεί σε πλειστηριασμό περίπου 35.000 ακίνητα. Παράλληλα στη διαδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού μπορούν να λάβουν μέρος άνθρωποι από όλο τον κόσμο.
Τέλος, σημείωσε πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση των ακινήτων και για την golden visa.
Η παραπάνω κατάσταση οδηγεί σε αδιέξοδο χιλιάδες νοικοκυριά, τη στιγμή που παλεύουν να επιβιώσουν με το κύμα ακρίβειας που πλήττει την χώρα.
Ειδικότερα:
Ακρίβεια | Το 75% των καταναλωτών έχει αλλάξει διατροφικές συνήθειες, ενώ το 64% πλέον αγοράζει μόνο με κριτήριο την τιμή
Δυσκολεύονται όλο και περισσότερο οι καταναλωτές. Έχουμε την αύξηση του πληθωρισμού τροφίμων, που έχει “σκαρφαλώσει” στο 9,9%, ενώ υπήρχαν τάσεις αποκλιμάκωσης το καλοκαίρι. Έχουμε έναν γενικό πληθωρισμό της τάξεως του 3,4%, κόντρα στο ρεύμα της Ευρώπης όπου έχουμε αποκλιμάκωση του πληθωρισμού. Δυστυχώς, οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες και δείχνουν πως θα έχουμε πληθωρισμό και το 2024 αλλά και το 2025. Την ίδια ώρα φέτος είναι έτοιμος να κλείσει με μια μέση τιμή στα 4%, σχεδόν διπλάσιος από την αρχική πρόβλεψη που είχαμε στο 2%.
Έχουμε συνεχόμενες και επαναλαμβανόμενες αυξήσεις, με χαρακτηριστική την περίπτωση του ελαιόλαδου. Ειδικότερα στο συγκεκριμένο ζήτημα σαν ΙΝΚΑ έχουμε πάρει θέση και λέμε ότι έχουμε παραβατικές συμπεριφορές, ξεκάθαρη αισχροκέρδεια. Στην ουσία ο καταναλωτής αγοράζει λιγότερα πράγματα, πληρώνει πιο ακριβά και τελικά την ίδια ώρα οι εταιρίες παραγωγοί έχει αύξησή κερδών ακόμα και 5%. Ένα 20% πλέον του πληθυσμού είναι ήδη στα όρια της φτώχειας και μάλιστα σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει από την ΕΛΣΤΑΤ το 50% πλέον των δαπανών του μέσου νοικοκυριού δαπανούνται σε 3 κατηγορίες: σε διατροφή το 20,9 %, στη στέγαση το 14,5% και στις μεταφορές το 13,3%. Πλέον λοιπόν λόγω του κόστους και των πολύ ακριβών τιμών έχουν αλλάξει και οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων καταναλωτών. Το 75% των καταναλωτών έχει αλλάξει διατροφικές συνήθειες, ενώ το 64% πλέον αγοράζει μόνο με κριτήριο την τιμή, χωρίς να κοιτάει καθόλου την ποιότητα.
Κανένα νομικό όπλο στα χέρια του δανειολήπτη για να σταματήσει έναν πλειστηριασμό σε βάρος του
Μόνο το 2023 προβλέπεται ότι θα υποβληθούν σε πλειστηριασμό περίπου 35.000 ακίνητα. Πλέον οι πλειστηριασμοί που παλαιότερα ήταν πολύ σπάνιοι, έχουν φθάσει να γίνονται ακόμα και για ποσά κάτω των 20.000 ευρώ, σε λαϊκές κατοικίες, σε πρώτη κατοικία. Δεν υπάρχει πλαίσιο προστασίας, πλην του νόμου Κατσέλη, που όσοι μπόρεσαν να ενταχθούν έσωσαν το σπίτι τους, με μια εξασφάλιση πολύς χαμηλής δόσης δανείου. Τώρα, σταδιακά ο δανειολήπτης έχει απογυμνωθεί από τα όποια νομικά όπλα είχε. Ειδικά, με τον νέο πτωχευτικό νόμο που δεν υπάρχει δυνατότατα πλέον να σώσουν την πρώτη κατοικία, όπως το γνώριζαν οι καταναλωτές, διότι θα πρέπει να μπει στην πλατφόρμα, να υποβάλει αίτηση, να προσκομίσουν τα απαραίτητα στοιχεία και να ελεγχθούν και από εκεί και μετά ναι μεν θα μπορεί να μένει στην πρώτη κατοικία αλλά υπό προϋποθέσεις, πληρώνοντας δηλαδή ένα ενοίκιο. Μετά από 12 χρόνια θα του δοθεί η δυνατότητα να επαναγοράσει στην εμπορική αξία που θα ισχύει τότε της περιουσίας του.
Αυτό αποτρέπει πάρα πολλούς από το να καταφύγουν σε μια τέτοια λύση. Το δεδομένο παρόλα αυτά είναι πως πλέον έχουν προγραμματιστεί πλειστηριασμοί ακινήτων για να γίνει η εκκαθάρισή από τις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, περίπου 300.000 στα επόμενα χρόνια. Δηλαδή, οι τράπεζες έχουν διώξει από πάνω τους όλα τα κόκκινα δάνεια που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν, τα δώσανε σε χαμηλές τιμές στα funds, όπου το τελευταίο επισπεύσει τον πλειστηριασμό πλέον και με την τελευταία νομολογιακή εξέλιξή. Επομένως, δεν υπάρχει κανένα νομικό όπλο στα χέρια οποιουδήποτε δανειολήπτη να σταματήσει έναν πλειστηριασμό σε βάρος του, παρά μόνο προσωρινά. Είτε με έκδοση μιας βεβαίωσης ευάλωτου δανειολήπτη είτε με διόρθωση τιμής είτε με κάποια ανακοπή, αλλά και πάλι τα συγκεκριμένα προϋποθέτουν χρήματα, αποτελούν έναν δικαστικό αγώνα δαπανηρό.
Μεγάλη ζήτηση ακινήτων από πλειστηριασμούς δείχνουν οι ξένοι – Μπορεί να συμμετέχει ηλεκτρονικά ο οποιοσδήποτε
Στο παιχνίδι πλέον είναι και οι εταιρίες διαχείρισης ακίνητης περιουσίας, όχι απλά απαιτήσεων, δηλαδή τα funds εμπλέκονται στη διαδικασία στο να βγάλουν ένα σπίτι στον πλειστηριασμό. Από εκεί και πέρα, συνεργάζονται τα funds με τις εταιρίες διαχείρισης ακινήτων, που μπορούν και χτυπούν τα σπίτια στον πλειστηριασμό και τις τιμές ακόμα και 35% κάτω της εμπορικής αξίας. Διότι όταν κηρυχθεί 1-2 φορές άγονος ο πλειστηριασμός, τη 3η φορά θα έχουμε μείωση της τιμής, που προσδιορίζεται αυτόματα εκ του νόμου. Επομένως, ακριβώς εδώ θα έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, γιατί μπαίνουμε στην ουσία σε μια μετάλλαξή της ελληνικής οικονομίας που περιουσίες Ελλήνων αλλάζουν χέρια και δεν είναι απαραίτητο ότι θα καταλήξουν πάλι σε Έλληνες. Διότι στη διαδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού μπορούν να λάβουν μέρος άνθρωποι από όλο το κόσμο, χωρίς κανένα περιορισμό. Και μάλιστα υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση ακινήτων και για την golden visa, αγοράζεις δηλαδή ένα ακίνητο, βγάζεις και τη visa και όλα καλά.
Οτιδήποτε διευκολύνει τον καταναλωτή ή τον δανειολήπτη εμάς μας βρίσκει σύμφωνους, απλά δεν είναι αρκετό. Και τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για την ακρίβεια και το ταμπελάκι 5% της μείωσης της τιμής αλλά και το καλάθι του νοικοκυριού δεν μπορούν να συγκρατήσουν το κύμα της ακρίβειας, κάτι που αποδεικνύεται από τα νούμερα. Και στα δάνεια βλέπουμε να γίνεται μια προσπάθεια και όντως μπορεί κάποιοι, οι οποίοι θα είναι ελάχιστοι να καταφέρουν να σώσουν το σπίτι τους, όμως υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και με δεδομένα που ελάχιστοι πληρούν. Δυστυχώς, πάλι με ένα κόστος που αποβαίνει εις βάρος του καταναλωτή.
