Ρεπορτάζ Γεωργία Ζιαγάκη
Οριστική «ταφόπλακα» στις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί για επανεκκίνηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, φέρνει αναπόφευκτα η σχεδόν ανύπαρκτη τευτλοπαραγωγή σε όλη τη χώρα.
Ωστόσο, ο πρώην Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξη του ανέφερε πως εντός του 2023 θα ξεκινήσει η εύρεση επενδυτή για το εργοστάσιο της Ορεστιάδας.
Η εισαγόμενη ζάχαρη στα ράφια των super market, δημιουργεί έντονες αντιδράσεις, τόσο στους παραγωγούς όσο και στους καταναλωτές.
Την ίδια στιγμή ανενεργά παραμένουν τα τρία εργοστάσια ζάχαρης (Σέρρες, Πλατύ Ημαθίας, Ορεστιάδα) , καθώς δεν παράγουν ούτε ένα κόκκο ζάχαρης.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν Βουλευτές του Έβρου στη ValueNews.gr, η συζήτηση για την εύρεση μεγαλοεπενδυτή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα.
Ειδικότερα:
Δημοσχάκης | Αναγκαία η επαναλειτουργία της ΕΒΖ στην Ορεστιάδα
« Έχω αναδείξει κατ’ επανάληψη την αναγκαιότητα επαναλειτουργίας του Εργοστασίου Ζάχαρης στην Ορεστιάδα. Αρχικά, η καλλιέργεια των τεύτλων αποτελεί δυναμική καλλιέργεια για όλη την Ευρώπη, την οποία μάλιστα επιβραβεύει μέσα από οικονομική ενίσχυση για κάθε στρέμμα και με ανάλογη παραγωγή. Δεύτερον, έχουμε εμπειρία και επίσης έχουμε ένα ολόκληρο εργοστάσιο, το οποίο για εμάς είναι μια υπερ μεραρχία. Ο μόνος που χαίρεται που το φουγάρο δεν βγάζει καπνό είναι ο γείτονας μας. Όλα τα σπίτια μας είχαν σχέση με αυτή την καλλιέργεια και έχουν αποκομίσει πολλά κέρδη.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε 200 συγκροτήματα μόνο στο νομό Έβρου που παίζουν συνδρομητικό ρόλο σε ό,τι αφορά και τη λειτουργία του εργοστασίου και την καλλιέργεια των τεύτλων. Επομένως, τα συγκεκριμένα συνεργία που όπως είπα δεν είναι ένα τρακτέρ ή ένα γεωργικό μηχάνημα, είναι ένα ολόκληρο συγκρότημα που στοιχίζει 200 χιλ. ευρώ. Όλα αυτά τα μηχανήματα σήμερα βρίσκονται στις αυλές των ανθρώπων μας. Για αυτό και αναδεικνύω την αναγκαιότητα που υπάρχει μέσα από τον κοινοβουλευτικό μου έλεγχο ».
Προσπάθειες να μπει η ΕΒΖ στην CristalUnion
« Πραγματοποιώ συναντήσεις με την Γαλλίδα ομόλογο μου στο Γαλλικό Κοινοβούλιο και προσπαθώ να μας φέρει σε μια επικοινωνία με την Cristal Union. Είχε κάνει λοιπόν προ συμφωνία το 2014, ώστε να υπαχθεί η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης στην Clistal Union, μια εταιρία με γαλλικά αλλά και πολυεθνικά συμφέροντα. Αποτελεί μαζί με την αντίστοιχη στην Γερμανία, τον πυλώνα σε ότι αφορά την παραγωγή ζάχαρης και των παραγώγων αυτής. Για αυτό θέλουμε και εμείς να υπαχθεί το Εργοστάσιο Ζάχαρης της Ορεστιάδας σαυτόν τον φορέα της Γαλλικής Δημοκρατίας, ώστε όλη η Δυτική Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία να επιτρέψει στους ανθρώπους μας να απασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα και την καλλιέργεια των τεύτλων.
Βεβαίως, έχουμε και τις μεγάλες δυνατότητες από την γειτονική Βουλγαρία. Πάρα πολύ Εβρίτες και Θρακιώτες έχουν απλώσει τα φτερά τους επαγγελματικά και επιχειρηματικά και στην Βουλγαρία, άλλος νοικιάζει 3000 στρέμματα, άλλος 5000. Θα μπορούσαν ακόμη και αυτοί να προβούν στην καλλιέργεια των τεύτλων και να μπορούν να τα επεξεργαστούν στο Εργοστάσιο μας. Πιστεύω σε αυτό το όραμα και δεν σταματάμε να το υποστηρίζουμε ».
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Mπούμπας | Οι Σέρβοι βγάζουν ελληνική ζάχαρη και εμείς κλείνουμε εργοστάσια
« Το θέμα του Εργοστασίου Ζάχαρης των Σερρών αποτελεί μια τεράστια πληγή. Περνούσα μάλιστα προχθές απέξω και πραγματικά ο φράχτης του εργοστασίου αλλά και η συνολική του έκταση είναι τεράστια. Δυστυχώς, άφησε πολλούς ανέργους, άφησε του τευφτλοεξαγωγείς σε μια απόγνωση. Παρότι στη συνέχεια ακούσαμε υποσχέσεις πως θα γίνει βιοντίζελ, υποσχέσεις ενός επενδυτή που ακόμα ψάχνουμε κάπου στη Βραζιλία.
Το οξύμωρο, πέρα από το γεγονός πως στο super market έχουμε ζάχαρη Γερμανίας, είναι πως με το καθεστώς ελέγχου τα εργοστάσια μας σε Ορεστιάδα, Πλατύ και Σέρρες έχουν κλείσει, ενώ την ίδια ώρα, με το ίδιο καθεστώς λειτουργούν στη Σερβία. Στο Βελιγράδι δηλαδή παράγεται ζάχαρη από ίδιους ορκωτούς λογιστές που κάνανε τον έλεγχο, τη στιγμή που στα δικά μας εργοστάσια δεν τελειώνει ο έλεγχος από τους ορκωτούς λογιστές, και οι Σέρβοι βγάζουν Ελληνική Ζάχαρη.
Σε ό,τι αφορά τη ζάχαρη πιστεύω ότι είναι θέμα καθαρά σκοπιμότητας, με συμφέροντα ολιγαρχικά. Δεν γίνεται να παράγεις με το ίδιο καθεστώς ζάχαρης στη Σερβία και στην Ελλάδα να κλείνεις τα εργοστάσια ».
Ταφόπλακα για την ελληνική καλλιέργεια η συνθήκη GATS
« Η Ελλάδα έχει υπογράψει και τη λεγόμενη συνθήκη GATS, κάτι που σημαίνει πως γίνονται αθρόες εισαγωγές από το εξωτερικό. Για παράδειγμα το λεμόνι Ταϊλάνδης, η Τουρκία θα το φέρει από εκεί και θα μείνει το δικό μας στις χωματερές.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν για να σώσουμε την κατάσταση, όπως είναι για παράδειγμα ο φόρος του διοξειδίου του άνθρακα στα σύνορα, ανάλογα με τους ρίπους. Κάπως έτσι θα προστατέψει και τον Έλληνα παραγωγό. Γιατί η συνθήκη GATS για την ελληνική καλλιέργεια είναι μια ταφόπλακα.
Ο κάθε επενδυτής που θα πάρει αγροτικά ελληνικά προϊόντα, θα κρατήσει τις θέσεις εργασίας και θα παίρνει σε καλές τιμές γενικότερα τα αγροτικά προϊόντα για τυποποίηση.
Δεν γίνεται να φεύγουν από εδώ δικά μας προϊόντα, να πηγαίνουν στην Ιταλία και μετά να βάζουν διαφορετική ετικέτα και να τα μεταπωλούν πίσω. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στο ελαιόλαδο, το συναντάμε σε πάρα πολλά είδη, που είναι ελληνικά.
Επομένως, η τυποποίηση είναι βασικό. Πάνω από όλα όμως πρέπει να φεύγει με καλές τιμές από το χωράφι, γιατί ο αγρότης να είναι και επιχειρηματίας, δεν γίνονται όλα μαζί.
Εμείς σαν Ελληνική Λύση έχουμε ένα πολύ καλό πρόγραμμα στον πρωτογενή τομέα, πάνω σε νέες καλλιέργειες όπως είναι τα αρώνια, τα μύρτιλα, τα κράνα, το βατόμουρο, το λουλούδι του Δαρβίνου ».
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Παπαδάκης | Ανάγκη για βιομηχανοποίηση, σιγή για το Εργοστάσιο Ζάχαρης στην Ορεστιάδα
« Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι σχετικό με την επαναλειτουργία του εργοστασίου ζάχαρης στην Ορεστιάδα στο χάρτη. Υπάρχει πράγματι μεγάλη ανάγκη για βιομηχανοποίηση, ειδικά στον Βόρειο Έβρο. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχει μειωθεί δραματικά γύρω στο 17-18% ο πληθυσμός του.
Για τους επενδυτές τα ακούσαμε και το 2019, όμως δεν γίνονται κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Προεκλογικά ακούσαμε πολλές σχετικές υποσχέσεις, μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει κάτι. Θα ήμαστε δίπλα σε οποιαδήποτε κίνηση ή σκέψη και όχι μόνο για το εργοστάσιο ζάχαρης. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για εργοστάσια, για ειδικό φορολογικό καθεστώς ώστε να λύσουμε το δημογραφικό που μαστίζει τον Έβρο ».
Πόλος έλξης για τους επενδυτές να αποτελέσει το ειδικό φορολογικό καθεστώς
«Έκανα ερώτηση στον Αρμόδιο Υπουργό Ανάπτυξης και Οικονομικών για το ειδικό φορολογικό καθεστώς και την ανάγκη δημιουργίας θέσεων εργασίας αλλά και διαφόρων εργοστασίων και βιομηχανιών, ώστε να αποτελέσουμε πόλο έλξης είτε από επενδυτές του εξωτερικού είτε από επενδυτές του εσωτερικού. Σκοπός μας είναι να επενδύσουν στον Έβρο, να έχουν λιγότερη φορολογία, να έχουν μικρότερο καθεστώς εισφορών εργοδοτικών ή εργατικών.
Σε λίγα χρόνια τα μικρά χωριά και ο Βόρειος Έβρος δεν θα υπάρχει, αν δεν κάνουμε κάτι άμεσα. Τα τελευταία 10 χρόνια χάσαμε σε πληθυσμό δυο δήμους, τον δήμο Σουφλίου και τον δήμο Ορεστιάδας ».
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Προϊκάκης | Μια μεγάλη οικονομική δραστηριότητα που έχει λείψει ιδιαίτερα από τον νομό του Έβρου
« Η τευτλοπαραγωγή αποτελεί μια τεράστια υπόθεση για την ελληνική γεωργία, η οποία είχε ένα άδοξο τέλος. Στο εργοστάσιο ζάχαρης της Ορεστιάδας δραστηριοποιούνταν 5000 καλλιεργητές. Μιλάμε για πάνω από 230 μόνιμους υπαλλήλους, ενώ κατά την εποχική περίοδο απασχολούνταν συνολικά πάνω από 650 άτομα. Πίσω από αυτούς, βρίσκονταν 130 συντονιστικές μηχανές που εξάγαν τα τεύτλα από τα χωράφια και με 450 μεταφορικά μέσα. Αποτελούσε μια μεγάλη οικονομική δραστηριότητα που έχει λείψει ιδιαίτερα από τον νομό του Έβρου.
Εκτός των άλλων, η ΕΒΖ ήταν ένα μεγάλο Πανεπιστήμιο για τους Γεωπόνους που αποφοιτούσαν από τις Γεωπονικές σχολές. Οι Γεωπόνοι που αποφοίτησαν και είχαν την ευκαιρία να κάνουν την πρακτική τους άσκηση στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, είναι και οι μόνοι γεωπόνοι που παρέμειναν στα χωράφια.
Δεν νοείται σήμερα να έχουμε μια εσωτερική κατανάλωση ζάχαρης περίπου στους 340 χιλ. τόνους και να μην παράγουμε ούτε κόκο ζάχαρης, και να την φέρνουμε από την Βραζιλία. Δεν υπάρχει καμία τευτλοπαραγωγή στην χώρα. Τα εργοστάσια αυτή τη στιγμή δεν βρίσκονται υπο κρατικό έλεγχο, έχουν πάει στην Τράπεζα Πειραιώς βάση του πτωχευτικού κώδικα που υπάχθηκε η Βιομηχανία τον Ιούνιου του 2019 ».
Βέβαια, είχε παραδοθεί ένα σχέδιο που έπρεπε να εκτελέσει η Τράπεζα Πειραιώς, το οποίο προέβλεπε τευτλοπαραγωγή το 2022 της τάξεως των 60 χιλ. στρεμμάτων ανα την Ελλάδα. Ούτε αυτό έγινε και πραγματικά απορώ πως δεν επεμβαίνει ο εισαγγελέας.
Έγινε μια προσπάθεια κάποια στιγμή από τον κύριο Παπαθανάση για μερική λειτουργία του εργοστασίου ζάχαρης στις Σέρρες. Έγινε μάλιστα και μια προσπάθεια για να καλλιεργηθούν τεύτλα, η οποία είχε άδοξο τέλος και τελικά δεν παράχθηκε ζάχαρη.
Κανένα μέλλον για τους τευτλοπαραγωγούς της χώρας μας
Όλοι οι τευτλοπαραγωγοί τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει τις καλλιέργειες του και έχουν στραφεί σε διαφορετικές καλλιέργειες, διότι δεν υπήρχε κάποια διέξοδος. Η επεξεργασία γινόταν μόνο στα συγκεκριμένα εργοστάσια.
Υπάρχει ο εξοπλισμός, υπάρχει η τεχνογνωσία, και από τους παραγωγούς και από τους γεωπόνους που χρόνο με το χρόνο φθίνει και χάνετε. Είναι πραγματικά κρίμα, μια τέτοια τεχνογνωσία που βασίζεται σε μια πάροδο 30 χρόνων , να τη χάσουμε για μια καλλιέργεια. Κανένα μέλλον δεν υπάρχει τη χρονική στιγμή για τους τευτλοπαραγωγούς στη χώρα μας.
Κρατάμε μικρό καλάθι σε ό,τι κι αν ακούμε. Για να ξανακινήσουν οι τευτλοκαλλιέργειες και για να πάρει μπρος το μεγάλο αυτό εγχείρημα, θα πρέπει να στραφούμε σε σοβαρούς επενδυτές. Επενδυτές σαν αυτούς που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον το 2012 στην προσπάθεια να πουληθεί η Βιομηχανία Ζάχαρης, σοβαροί επενδυτές του εξωτερικού. Μάλιστα υπήρξαν πάνω από 7 προτάσεις, όπου αξιολογήθηκαν και απορρίφθηκαν.
