Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Παύλος Μαρινάκης, στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, εμφανίστηκε ως δήθεν ενάντιος στην πόλωση και τον διχασμό στην πολιτική ζωή, επιχειρώντας να καταλογίσει στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «χυδαιότητα» και «τοξικότητα». Ποιος δηλητηριάζει την πολιτική ζωή μπορούν εύκολα οι πολίτες να αντιληφθούν.
Πολιτική χυδαιότητα είναι η συλλογική ενοχοποίηση, στην οποία επιμένει η υποψήφια ευρωβουλευτής της ΝΔ, κ. Βίκυ Φλέσσα, η οποία επαναλαμβάνει διαρκώς ότι στα Τέμπη «τα παιδιά τα σκοτώσαμε όλοι και όλες μαζί».
Πολιτική τοξικότητα είναι όταν ο Πρωθυπουργός αναφέρεται σε «εισαγόμενο αρχηγό» της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή όταν οι υπουργοί της ΝΔ χρεώνουν στον ΣΥΡΙΖΑ κάθε δικαστική απόφαση που προκαλεί κοινωνική δυσαρέσκεια, ανεξάρτητα από τα πραγματικά γεγονότα. Ή όταν κατηγορεί ανυπόστατα τον ΣΥΡΙΖΑ για υποκίνηση βίας στις παρελάσεις την ώρα που ο ίδιος ο Πρόεδρος του κόμματος, Στέφανος Κασσελάκης συμμετείχε σε αυτές.
Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τα λεκτικά «πυροτεχνήματα» του κυβερνητικού εκπροσώπου που προδίδουν τη δύσκολη θέση που βρίσκεται η ΝΔ, καλό θα ήταν ο ίδιος να απαντήσει γιατί η κυβέρνηση δεν φέρνει στη Βουλή εδώ και πέντε χρόνια τα τρία μνημόνια συνεργασίας με την Βόρεια Μακεδονία. Να μας απαντήσει ακόμη εάν η κυβέρνηση συνεχίζει να «σέβεται και να τιμά» τη Συμφωνία των Πρεσπών και τι σκοπεύει να πράξει σε περίπτωση που η νέα κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας υπό το εθνικιστικό VMRO (αδελφό κόμμα της ΝΔ στο ΕΛΚ) τολμήσει να αμφισβητήσει έμπρακτα τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Αντίστοιχα, την υποκρισία και τον καιροσκοπισμό που απέδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ με αφορμή την υπόθεση Μπελέρη, ας τα αναζητήσει στην κυβέρνηση που εκπροσωπεί, η οποία αντιμετωπίζει την ελληνική εθνική μειονότητα ως εργαλείο για μικροκομματικά οφέλη, ενώ ο Έντι Ράμα επισκέπτεται την Ελλάδα στην επέτειο προφυλάκισης του Φρέντι Μπελέρη.
Όσο για τα γέλια του Πρωθυπουργού σχετικά με την κατάταξη της χώρας στον τομέα της ελευθερίας του Τύπου, θα του συστήναμε να απευθυνθεί στους δημοσιογράφους που παρακολουθούνταν από ΕΥΠ και Pretador και να τους ρωτήσει πόσο γελούν κι αυτοί.
