Ξεκινώντας την ομιλία του ευχόμενος περαστικά στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έκανε μια ομιλία στο Ιδρυμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής» που χωριζόταν σε δύο βασικά σκέλη. Το πρώτο σκιαγραφούσε ενδελεχώς την προσωπικότητα του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, που σφράγισε επί 50 έτη την πολιτική ζωή της χώρας. Το δεύτερο σκέλος αφορούσε τις σύγχρονες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα μέσα σε ένα πολύ ρευστό διεθνές περιβάλλον.
Ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε «εθνικό μας καθήκον»τη σύγκλιση των απόψεων και τη διαμόρφωση συνθηκών εθνικής συνεννόησης ειδικά στα εθνικά θέματα, «αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι υπό απειλή» η οποία δεν αφορά μόνο «στα δικαιώματα, συμφέροντα και επιδιώξεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες» αλλά είναι «απειλή ακόμα και κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας» Ο πρώην πρωθυπουργός, αναφερόμενος στη σύγχρονη Ευρώπη, ήταν σε πολλά σημεία επικριτικός, καθώς, όπως σημείωσε, παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει «ειδικά τις πρώτες τέσσερις δεκαετίες από την αρχική Συνθήκη της Ρώμης, τον Μάρτιο του 1957» το οικοδόμημα «έχει μείνει ημιτελές και δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ούτε των θεμελιωτών του ούτε των Ευρωπαίων πολιτών».
Ο κ. Καραμανλής χαρακτήρισε «βεβιασμένη και άκαιρη» τη διεύρυνση της Ενωσης, καθώς «προηγουμένως δεν είχε εξασφαλισθεί η εμβάθυνση των ευρωπαϊκών θεσμών» και επιπλέον η οικονομική κρίση και αβεβαιότητα, η απίσχναση του κοινωνικού κράτους, οι εντεινόμενοι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί έχουν οδηγήσει την Ενωση στη σημερινή εικόνα στασιμότητας. «Τα μικροσυμφέροντα, οι στείροι ανταγωνισμοί και οι ξεπερασμένοι εθνικοί εγωισμοί, για τους οποίους προφητικά προειδοποιούσε ο Καραμανλής, επανεμφανίστηκαν και συχνά δίνεται η εντύπωση ότι υπερισχύουν των πραγματικών προτεραιοτήτων, αλλά και στρατηγικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης» υπογράμμισε σε άλλο σημείο. Η κριτική του κ. Καραμανλή συνεχίστηκε λέγοντας πως «η Ευρώπη στις μέρες μας, παρά την ισχύ της (οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, ακόμα και στρατιωτική), αδυνατεί να πρωταγωνιστήσει στη διεθνή σκηνή» και «να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις σε σχέση με τις συγκρούσεις, τις εντάσεις, τους ανταγωνισμούς και τις αυθαιρεσίες σε κρίσιμες περιοχές της Γης, ακόμα και στη γειτονιά της».
Η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού έκλεισε με μία ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε ομιλία του στη Βουλή, στις 30 Οκτωβρίου 1975. «Η Ιστορία διδάσκει ότι οι Ελληνες ό,τι κερδίζουν στον πόλεμο το χάνουν στην ειρήνη. Και το χάνουμε γιατί έχουμε την κακή συνήθεια να καθιστούμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών ανταγωνισμών, οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν τη μορφή της πατριδοκαπηλείας και καταλήγουν σε διχασμούς» είχε πει ο Κων/νος Καραμανλής, με τον Κώστα Καραμανλή να συμπληρώνει: «Η Ιστορία διδάσκει. Ο Καραμανλής μάς το θυμίζει. Ολοι εμείς έχουμε χρέος να αποδείξουμε ότι διδαχθήκαμε καλά το μάθημά μας».
Πηγή :kathimerini. gr
