Mόλις δύο χρόνια πριν, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε προκαλέσει παγκόσμιο σοκ με μια συνέντευξη-μανιφέστο στον Economist. Eίχε διαπιστώσει απερίφραστα τον «εγκεφαλικό θάνατο του ΝΑΤΟ». Είχε κατηγορήσει τις ΗΠΑ για μονομερείς ενέργειες. Για πρώτη φορά είχε αναπτύξει το όραμά του για τη «στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης» και με έναν εμβληματικό αφορισμό είχε προειδοποιήσει ότι «εάν η Ευρώπη δεν μπορεί να δει τον εαυτό της ως παγκόσμια δύναμη, τότε θα εξαφανισθεί».
Εκτός από τις διαπιστώσεις, είχε προσδιορίσει τον «συνήθη ύποπτο» για την αδυναμία της Ευρώπης: « Ο ρόλος της Γερμανίας δεν είναι αξιόπιστος. Είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι της ευρωζώνης, αλλά και αυτοί που την καθιστούν δυσλειτουργική».
Όποιος είναι συνεπής ευρωπαϊστής, μάλλον δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει με τις διαπιστώσεις του Γάλλου Προέδρου. Αν υπήρχε ένα ερώτημα και τότε και τώρα, είναι πώς αυτές οι απόψεις θα γίνουν πράξη με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Για να επιστρέψουμε στα τωρινά, μόνο μέσα απ’ αυτή τη «μεγάλη εικόνα» μπορεί να φωτισθεί ολοκληρωμένα η συμφωνία του Παρισιού που υπέγραψαν την Τρίτη, 28 Σεπτεμβρίου, ο Γάλλος Πρόεδρος και ο Έλληνας πρωθυπουργός. Tόσο ως προς το σκέλος της αμυντικής συμφωνίας, όσο και από την αγορά των εξοπλισμών.
Η «στρατηγική εταιρική σχέση» Ελλάδας και Γαλλίας μπορεί να αποδειχθεί ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής στρατηγικής, στην πορεία προς τη «στρατηγική αυτονομία της ΕΕ»; Οι απαντήσεις είναι πρόωρες και επισφαλείς.
Πηγή:iefimerida.gr
